EXHORTATIVA | • exhortativa adj. Forma del femenino de exhortativo. • EXHORTATIVA adj. exhortatorio. |
EXHORTATIVAS | • exhortativas adj. Forma del femenino plural de exhortativo. • EXHORTATIVA adj. exhortatorio. |
EXHORTATIVO | • exhortativo adj. Que pertenece o concierne a la exhortación (acción de exhortar o animar; aviso). • EXHORTATIVO adj. exhortatorio. |
EXHORTATIVOS | • exhortativos adj. Forma del plural de exhortativo. • EXHORTATIVO adj. exhortatorio. |
EXTRAVAGANTE | • extravagante adj. Raro, excéntrico, excesivamente fuera de lo común. • extravagante adj. Dícese del que así habla o procede. • extravagante adj. Dícese del escribano que no era del número ni tenía asiento fijo en ningún pueblo, juzgado o tribunal. |
EXTRAVAGANTES | • extravagantes adj. Forma del plural de extravagante. • EXTRAVAGANTE adj. Que se hace o dice fuera del orden o común modo de obrar. • EXTRAVAGANTE m. ant. Escribano que no era de número ni tenía asiento fijo en ningún pueblo, juzgado o tribunal. |
EXTRAVASASTE | • extravasaste v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito perfecto simple de indicativo de extravasarse. • EXTRAVASARSE prnl. Salirse un líquido de su vaso. |
EXTRAVASASTEIS | • extravasasteis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito perfecto simple de indicativo de extravasarse. • EXTRAVASARSE prnl. Salirse un líquido de su vaso. |
EXTRAVENASTE | • extravenaste v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito perfecto simple de indicativo de extravenar. • EXTRAVENAR tr. Hacer salir la sangre de las venas. |
EXTRAVENASTEIS | • extravenasteis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito perfecto simple de indicativo de extravenar. • EXTRAVENAR tr. Hacer salir la sangre de las venas. |
EXTRAVERTIDA | • extravertida adj. Forma del femenino de extravertido. • EXTRAVERTIDA adj. Dado a la extraversión. |
EXTRAVERTIDAS | • extravertidas adj. Forma del femenino plural de extravertido. • EXTRAVERTIDA adj. Dado a la extraversión. |
EXTRAVERTIDO | • extravertido adj. Psicología. Se dice de quien tiene la tendencia a mostrar o comunicar sus sentimientos, entablar relaciones… • EXTRAVERTIDO adj. Dado a la extraversión. |
EXTRAVERTIDOS | • extravertidos adj. Forma del plural de extravertido. • EXTRAVERTIDO adj. Dado a la extraversión. |
EXTRAVIASTE | • extraviaste v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito perfecto simple de indicativo de extraviar o de extraviarse. • EXTRAVIAR tr. Hacer perder el camino. • EXTRAVIAR prnl. No encontrarse una cosa en su sitio e ignorarse su paradero. |
EXTRAVIASTEIS | • extraviasteis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito perfecto simple de indicativo de extraviar… • EXTRAVIAR tr. Hacer perder el camino. • EXTRAVIAR prnl. No encontrarse una cosa en su sitio e ignorarse su paradero. |
EXTROVERTIDA | • extrovertida adj. Forma del femenino de extrovertido. • EXTROVERTIDA adj. extravertido. |
EXTROVERTIDAS | • extrovertidas adj. Forma del femenino plural de extrovertido. • EXTROVERTIDA adj. extravertido. |
EXTROVERTIDO | • extrovertido adj. Psicología. Se dice de quien tiene la tendencia a mostrar o comunicar sus sentimientos, entablar relaciones… • EXTROVERTIDO adj. extravertido. |
EXTROVERTIDOS | • extrovertidos adj. Forma del plural de extrovertido. • EXTROVERTIDO adj. extravertido. |