EXHORTABAIS | • exhortabais v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito imperfecto de indicativo de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTACIONES | • exhortaciones s. Forma del plural de exhortación. • EXHORTACIÓN f. Acción de exhortar. |
EXHORTAIS | • exhortáis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del presente de indicativo de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTARAIS | • exhortarais v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito imperfecto de subjuntivo de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTAREIS | • exhortareis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del futuro de subjuntivo de exhortar. • exhortaréis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del futuro de indicativo de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTARIAIS | • exhortaríais v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del condicional de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTARIAMOS | • exhortaríamos v. Primera persona del plural (nosotros, nosotras) del condicional de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTARIAS | • exhortarías v. Segunda persona del singular (tú, vos) del condicional de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTASEIS | • exhortaseis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito imperfecto de subjuntivo de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTASTEIS | • exhortasteis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito perfecto simple de indicativo de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
EXHORTATIVAS | • exhortativas adj. Forma del femenino plural de exhortativo. • EXHORTATIVA adj. exhortatorio. |
EXHORTATIVOS | • exhortativos adj. Forma del plural de exhortativo. • EXHORTATIVO adj. exhortatorio. |
EXHORTATORIAS | • exhortatorias adj. Forma del femenino plural de exhortatorio. • EXHORTATORIA adj. Perteneciente o relativo a la exhortación. |
EXHORTATORIOS | • exhortatorios adj. Forma del plural de exhortatorio. • EXHORTATORIO adj. Perteneciente o relativo a la exhortación. |
EXHORTEIS | • exhortéis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del presente de subjuntivo de exhortar. • EXHORTAR tr. Incitar a uno con palabras, razones y ruegos a que haga o deje de hacer alguna cosa. |
HETERODOXIAS | • HETERODOXIA f. Cualidad de heterodoxo. |
HIDROXILASTE | • hidroxilaste v. Segunda persona del singular (tú, vos) del pretérito perfecto simple de indicativo de hidroxilar. |
HIDROXILASTEIS | • hidroxilasteis v. Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del pretérito perfecto simple de indicativo de hidroxilar. |
HIPERTEXTOS | • hipertextos s. Forma del plural de hipertexto. |