DESBOQUILLE | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLEN | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLES | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLARE | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLASE | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLEIS | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESAQUELLABAIS | • DESAQUELLARSE prnl. fam. p. us. Descorazonarse, desalentarse, abatirse, ponerse fuera de sí. |
DESBOQUILLAREN | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLARES | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLASEN | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLASES | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLASTE | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLEMOS | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
EMBELLAQUECIDO | • EMBELLAQUECERSE prnl. Hacerse bellaco. |
DESBOQUILLAREIS | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLASEIS | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLAREMOS | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLASEMOS | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
DESBOQUILLASTEIS | • DESBOQUILLAR tr. Quitar o romper la boquilla. |
EMBELLAQUECIENDO | • EMBELLAQUECERSE prnl. Hacerse bellaco. |